جهت سفارش مطالعات بازار و طرح توجیهی پرورش و تکثیر میگو و لابستر سال 1400 با نرم افزار کامفار به صورت فایل  word و pdf ، جهت اخذ جواز تاسیس و وام و تسهیلات بانکی ، این مقاله را مطالعه نموده و سپس با ما تماس بگیرید ضمنا میتوانید فایل طرح توجیهی احداث فارم پرورش و تکثیر میگو و لابستر را که آرشیوی و مربوط به سالهای گذشته میباشد ، صرفا جهت مطالعه از انتهای همین صفحه دریافت نمایید.

روند رو به رشد پرورش میگو یا لابستر که نوعی خرچنگ می باشد ، در جهان بواسطه تقاضای آن و همچنین پتانسیل های بالقوه ، در خصوص اراضی مستعد پرورش میگو در نوار لم یزرع ساحل جنوبی کشور و نیز شرایط اقتصادی و اجتماعی ، خصوصا ارز آوری و اشتغال زایی این صنعت ، سازمان شیلات ایران را برآن داشت تا در قالب برنامه های توسعه ای دولت در زیربخش شیلات ، تکثیر و پرورش میگو را در مناطق ساحلی کشور توسعه و ترویج کرده ( اجرای طرح توجیهی پرورش میگو ) تا از این طریق بتواند ضمن تولید و عرضه بخشی از مواد پروتئینی داخل ، با صدور این محصول ، ارز آوری بالایی را در قالب اقتصاد بدون نفت ، دنبال نماید .

وضعیت پرورش میگو در جهان

اگرچه پرورش میگو در جهان از سابقه ای نزدیک به 6 قرن برخوردار است ، اما سابقه پرورش علمـی میگـو بـه دهه 1950، زمانی که تکثیر میگو به شکل تجاری گسترش یافت ، باز می گردد. در حالی کـه تـا سـال 1975 میلادی تولید میگوی پرورشی در حدود 50 هزار تن بود با ارتقای فن آوری تولید بچـه میگـو و غـذا و بهبـود کیفیت تجهیزات و تاسیسات پرورش میگو و مدیریت مزارع، میزان تولید میگوی پرورشی در اوایل دهـه 1990 به بیش از 700 هزار تن افزایش یافت و در قرن بیست ویکم از مرز یک میلیون تن گذشت.

تحولات پرورش میگو در طی پنجاه سال اخیر را می توان به چند دوره تکاملی تقسیم نمـود ، کـه در طـی دوره اول آن در سال های 1950 تا 1965 که از آن به عنوان سال های تدوین فن آوری تکثیرو پرورش میگو می تـوان نام برد و در طی آن با تحقیقات انجام شده در زمینه خصوصیات زیستی میگو و نیازمنـدی های محیطـی، دانـش لازم برای توسعه تجاری تکثیر و پرورش میگو فراهم آمد.

دوره دوم فراز پرورش میگو در طی سـال های 1965 تا 1985 اتفاق افتاد که آن را می توان سال های تکوین فن آوری دانست و در کنار تحقیقات وسیع تر وعمیق تـر ، تجهیزات لازم برای پرورش میگو تولید، عرضه و در مزارع به کار گرفته شد .

دوره سوم تکـوین پـرورش میگـودر طی 1985 تا 1995 حادث گردید ، که به واسطه تقاضا و قیمت بـالای میگـو در بازارهـای جهـانی شـاهد گسترش جغرافیایی مناطق پرورش میگو از آسیای جنـوب شـرقی و آمریکـای لاتـین بـه خاورمیانـه ، آفریقـا، اقیانوسیه و مناطق ایندو- پاسیفیک هستیم.

در طی این سال ها کشورهایی مانند عربستان و ایران در خاورمیانـه و ماداگاسکار و استرالیا پرورش تجارتی میگو را تجربه و برنامه های توسعه این فعالیت را به اجرا گذاردنـد.

در عین حال در این دوره ، کشورهای متقدم نظیر چین، تایلنـد، اکـوادور و... مـشکلات ناشـی از بـروز بیماری هـا راتجربه کردند و برخی مانند فیلیپین دیگر نتوانستند به جایگاه پیشین خود در بین پرورش دهنـدگان میگـو بـازگردند. میزان تولید میگوی پرورشی در پایان این دوره کمتر از 30% کل میگوی تولید شده در این سال بود .

دوره چهارم تکامل پرورش میگو به سالهای اواخر قرن بیستم و قرن حاضر باز مـی گـردد . در ایـن دوره تولیـد میگوی پرورشی و میزان عرضه میگو (پرورشی ودریایی) به بالاترین حد خود رسـید و کـاهش قیمـت میگـو دربازاراهای جهانی مشکلات زیادی را برای بسیاری از کشورهای تولید کننده میگـو، نظیـر ایـران، بوجـود آورده است.

علیرغم کاهش شدید قیمت میگو در بازارهای جهانی سرمایه گذاری برای توسعه مزارع همچنـان وجـود دارد. نگاهی به وضعیت پرورش میگو در کشورهایی نظیر پرو و برزیل و سـرمایه گـذاری بـرای ایجـاد مـزارع جدید گویای این حقیقت است که علی رغـم تـشدید رقابـت در بازارجهـانی میگـو، کماکـان تقاضـا و ظرفیـت مناسبی برای توسعه وجود دارد لیکن در این رقابت کشورهایی تاب مقاومت خواهند داشت ، که سـرمایه گـذاری های لازم را در زنجیره تولید از تحقیق و تولید دانش فنی تا فرآوری و بازاریـابی بـه نحـو مناسـبی بـه اجـراء گذارند.

کاری که برخی از کشورهای آسیای جنوب شرقی نظیرتایلند و مالزی و حتـی ویتنـام از چنـدین سـال قبل آغاز نموده و با افزایش بهره وری مزارع و کاهش هزینـه هـای تولیـد در میـدان رقابـت بـا دیگـر تولیـدکنندگان کماکان گوی سبقت را می ربایند.

میزان تولید جهانی میگو ( صید و پرورش ) بر اساس آمار منتشر شده از سوی فائو در سال 2007 از مـرز 5/6 میلیون تن تولید گذشت و برای اولین بار تولید میگوی پرورشی از صید میگوی دریایی با حدود 275/3 میلیـون تن پیشی گرفت ، که این افزایش ناشی از رشد تولید در واحد سطح و همچنین افزایش سـطح زیرکـشت بـوده است.

در طی دهه گذشته تولید میگوی پرورشی درجهان با میانگین رشـد سـالانه بـیش از 6% رونـد صـعودی داشته و در طی سال های 2000 تا 2002 این رشد با میزان تولید در حدود3/1 میلیون تن نسبتاً ثابت بـاقی مانـده است .

ولیکن پس از ورود به هزاره جدید و گذر از دوره شیوع بیماری های ویروسی میگو و همچنین گسترش تفکر تولید در کنار ویروس ، پس از آن شاهد رشد بیش از 10 تا 13 درصدی تولید میگو در سال های بعدی این دهه هستیم . بر اساس آمار منتشر شده ، کشور چین با بیش از 1.265 میلیون تن میگو در سال 2008 میلادی بزرگترین تولیدکننده میگوی پرورشی جهان بوده است .

تایلند با تولید 580000 تن و اندونزی با تولید 290000 تن میگوی پرورشی ازجمله کشور های آسیایی هستند ، که در زمره بزرگترین تولیدکنندگان میگوی پرورشی در این سال قرار دارند . کشور اکوادور بزرگترین تولیدکننده میگو در نیمکره غربی به شمار می رود و برزیل نیز به عنوان یکی دیگر از تولیدکنندگان مهم قاره آمریکا درمیان تولیدکنندگان برتر خودنمایی می کند .

برخلاف پرورش ماهی تنوع گونه در میگو پروری نسبتا ناچیز بوده و مهم ترین گونه های پرورشی عبارت از میگوی ببری سیاه و میگوی سفید غربی می باشد .

درحالی که پرورش میگوی سفید غربی تا پایان قرن بیستم عموما به قاره آمریکا محدود می شد . اما در چند سال اخیر این گونه به کشور های آسیایی وارد شده و در برخی از کشور ها رفته رفته به گونه غالب تبدیل می شود . همانگونه که توسعه این گونه در ایران نیز شاهدی بر این مدعا می باشد . گونه های دیگری نظیر استیلیروس تیریس و اوریانتالیس از انواع مهم به شمار می روند .

در فهرست حدود بیست گونه پرورشی نام های دیگری مانند میگوی موزی و میگوی سفید هندی را می توان مشاهده نمود ، که سهم اندکی از تولید میگوی پرورشی را به خود اختصاص می دهند .

تجارت جهانی میگو

اگرچه میزان تولید جهانی میگو به بیش از 5/6 میلیون تن در سال2007 بالغ می گردد ، اما بخـش عمـده آن درداخل کشورهای تولید کننده مصرف شده و میزان میگویی که به بازار های جهانی وارد می شود تنها در حـدود30% کل تولید است . در سال 2007 میلادی کشورهای ژاپـن(277 هـزار تـن)، امریکـا (560هـزار تـن) و ده کشور عضو اتحادیه اروپا (992 هزار تن) وارد کنندگان اصلی میگو بوده اند .

ارزش کـل واردات میگـو توسـط کشورهای عمده تولید کننده بیش از 16 میلیارد دلار برآورد شده است ، که بالغ بر 5/8 میلیارد دلار آن تنهـا بـه کشورهای عضو اتحادیه اروپا تعلق دارد (شیلات تایلند 2010). برآوردها نشان می دهد که علی رغم ثبـات و یـا سیر نزولی قیمت ها در بازارهای مصرف، میزان تولید میگوی پرورشی سالانه به طور متوسط با 12 تا 15 درصـد افزایش روبرو خواهد بود.

براساس مطالعات انجام شده میانگین سهم ایران از بازار صادرات جهانی در سال های گذشته معـادل 215/0 درصد بوده و حداکثر سهم ایران نیز از این بازار معادل 51/0 درصد بوده است که بر همین مبنا پیش بینی مـی شود .

این سهم صادرات در طی سال های برنامه پنجم توسعه رشد قابل توجهی داشته و در سال پایانی برنامه بـه ترتیب به درصد های حداقل و حداکثر 57/0 و35/1 رسیده و میزان صادرات بین 12 تا 29 هزار تن متغییـر باشد .

مبانی و شیوه های اجرای طرح توجیهی پرورش میگو و لابستر

سامانه های پرورش میگو بر اساس فن آوری ، شرایط زیست محیطی ، اقتصادی و اجتماعی تعیین می شود. گرچه در سال های اخیر استفاده از فن آوری پیشرفته تر به طور مستقیم و غیر مستقیم در افزایش سهم سیستم های متراکم موثر بوده است ، اما از نزدیک به 4/1 میلیون هکتار مزارعی که در سراسر دنیا به کار تولید میگوی پرورشی اشتغال دارند ، تنها بخش کوچکی در قالب سیستم های متراکم و فوق متراکم مورد بهره برداری قرار می گیرند.

در ایران نیز با توجه به شرایط موجود سیستم نیمه متراکم پرورش میگو ، طراحی و توسعه مزارع بر مبنای آن انجام گرفته است. این سیستم مبتنی بر حفظ محیط زیست ، استفاده از غذای طبیعی و دستی و تراکم نسبتاً پایین است که با هدف دستیابی به تولید 3 تن در هکتار طراحی شده است .

وضعیت پرورش میگو در ایران

اگرچه شمار تجربیات ایران در زمینه تکثیر و پرورش میگو از تعداد انگشتان یک دست کمتر بود، در اولین برنامه توسعه دستیابی به تولید 10 هزار تن میگوی پرورشی در سال پایانی برنامه هدف گذاری گردید.

با کوشش های انجام شده و بهره گیری از همکاری های فنی سازمان های بین المللی، در طی این برنامه تنها بخشی از مطالعات فنی و شناخت اراضی مناسب توسعه انجام پذیرفت .

تکثیر و پرورش آزمایشی انواع میگوهای بومی ( میگوی موزی، ببری سبز Penaeus semisulcatus) ، میگوی سفید هندی و میگوی سرتیز (Metapenaeus affinis) و تجربه پرورش میگوی غیر بومی ( ببری سیاه ) و شناخت اراضی مستعد توسعه از جمله اقدامات اساسی در طی سال های آغازین برنامه بود ، که با واگذاری اراضی برای احداث مزارع در استان های خوزستان و بوشهر و سپس هرمزگان ادامه یافت. علیرغم عدم دستیابی به اهداف کمی، در پایان این برنامه که با حمایت مستقیم دولت از قبیل ارایه خدمات کارشناسی و وام های با نرخ سود و کارمزد پایین پشتیبانی گردید، زیربنای توسعه پرورش میگو تا حدودی فراهم آمد.

این روند در طی سال های دوم برنامه نیز تا حدود زیادی استمرار یافت. با موفقیت نسبی مراکز تکثیر و پرورش میگو و گسترش فن آوری و از سوی دیگر قیمت نسبتا بالای میگو در بازارهای جهانی در دو سال پایانی برنامه بخش غیر دولتی تمایل بیشتری برای سرمایه گذاری از خود نشان داد و گسترش مزارع سرعت بیشتری به خود گرفت.

در سال پایانی این برنامه میزان تولید به بیش از 1800 تن رسید و بستر لازم برای افزایش تولید میگوی پرورشی فراهم شد ، به طوری که میانگین رشد سالانه در طی دو سال اول برنامه سوم100 درصد بود و ظرفیت های فیزیکی لازم برای دستیابی به اهداف کمی برنامه فراهم گردید .

اما با تنزل قیمت میگو در بازارهای جهانی و کاهش قدرت رقابت صادر کنندگان ایرانی در کنار بروز عواملی چون سرمای زودرس و بیماری لکه سفید ویروسی در مزارع پرورشی موجود، روند گسترش مزارع و تولید میگو متوقف شد و فصل جدیدی در پیش روی برنامه ریزان و تولید کنندگان قرار گرفت.ولیکن این روند در سال های انتهایی برنامه چهارم به واسطه سیاست تنوع گونه ای و ورود گونه پاسفید غربی یا وانامی به عنوان گونه اول پرورشی تجاری ایران و تولید اقتصادی در واحد سطح گرایش مثبت به خود گرفت.

تجارت داخلی میگو :

محصول پرورش میگوی کشور با اتکا صادرات به بازارهای خارجی این حرفه مطرح می باشد ، ولی تجربیـات گذشته نشان داده است که تولید با هدف صرف صادرات و بدون وجود بازار مکمـل داخلـی ، در شـرایط حـال حاضر تجارت جهانی، منطقی به نظر نمی رسد، از مجموع میگوی پرورشی تولیـد شـده در کـشور در حـال حاضر بین 5 تا 10 درصد آن به مصرف داخلی رسیده و مابقی برای صادرات مصرف می شوند.

ایـن مقـدار در سال های مختلف متغیر بوده و به عنوان مثال در سال 1387 حدود 10 درصد مصرف داخلی را تشکیل داد . آنچه که در این مبحث حائز اهمیت می باشد ، بیانگر آن است که ظرفیت بازار داخلـی بـرای مـصرف میگو در صورت تامین شرایط مدیریتی لازم بر اساس مطالعـات ابتـدایی انجـام شـده در حـد جـذب کامـل تولیدات فعلی می باشد که با عنایت به این موضوع و برنامه توسعه تولیدات در سال های آتی می توان انتظار داشت حجم میگوی وارده به بازار داخلی برمبنای اطلاعات ماخوذه مرکـز آمـار ایـران بـا احتـساب میـانگین مصرف سرانه 541 گرم میگو در سال به بیش از 50 درصد تولید و حتی بالاتر در سال هـای برنامـه پـنجم برسد.

مجوز های مورد نیاز جهت اجرای طرح توجیهی پرورش میگو و لابستر

گردش کار صدور مجوز های پرورش میگو مطابق با آیین نامه ابلاغی صدور مجوز تکثیر و پرورش آبزیان می باشد . که باتوجه به فصل مشترک تمامی زمین های سرمایه گذاری در آبزی پروری از ذکر ان خودداری شده است .

لینک دانلود طرح توجیهی پرورش میگو  سال 98 ، از طریق این صفحه ، در اختیار علاقه مندان قرار میگیرد . لازم به ذکر میباشد در صورت موجود نبودن آپدیت 98 ، نسخه های قدیمیتر این طرح ، در همان لینک قرار داده میشود . ولی به محض تهیه کردن آپدیت 98 و یا جدیدتر این طرح ، ورژن جدیدتر نیز در همان صفحه قرار داده خواهد شد . درصورتی که ورژن طرح مربوط به سال 97 یا 98 و یا جدیدتر از آن باشد ، سال نگارش طرح روی متن لینک دانلود قید میگردد . در صورتی که روی لینک دانلود طرح ، سال تدوین طرح توجیهی قید نشده بود ، مشخصا آن طرح مربوط به سال های قبل از سال 97 میباشد .

در صورتی که برای اخذ مجوز یا ارائه به بانک ، نیاز به تدوین  طرح توجیهی پرورش میگو و لابستر ، کاملا به روز ، اختصاصی و بانکیبل ، با پشتیبانی تا زمان اخذ وام دارید از طریق شماره های موجود در همان صفحه با ما تماس بگیرید تا از مشاوره کارشناسان ما ، در مورد شرایط تدوین طرح توجیهی بهره مند شوید . همینطور در صورت انعقاد قرارداد طرح توجیهی با ما ، میتوانید از کارشناس مربوطه خود ، مشاوره های لازم در مورد روشهای اخذ وام و اخذ مجوز را نیز دریافت نمایید .

کانال یوتیوب ما  را سابسکرایب کنید . در این کانال ما سعی داریم تا در حد امکان ، کاملترین فیلم های آموزشی کشاورزی و دامپروری و فرایند های کسب و کار  ، و خبرهای مهم مربوطه را برای شما کاربر گرامی جمع آوری کنیم. با سابسکرایب کانال ما در یوتیوب و همینطور در آپارات ، جدیدترین فیلمهای آموزشی کسب و کار ، در معرض تماشای شما قرار خواهد گرفت.