ایمان حبیبی (سفارش طرح توجیهی)
09126277388
امیر حبیبی (سفارش طرح توجیهی)
09127975250
ایمان حبیبی (سفارش ماشین آلات)
09360555304
جهت سفارش مطالعات بازار و طرح توجیهی توليد بتن آماده سال 1402 با نرم افزار کامفار به صورت فایل word و pdf ، جهت اخذ جواز تاسیس و وام و تسهیلات بانکی ، این مقاله را مطالعه نموده و سپس با ما تماس بگیرید ضمنا میتوانید فایل طرح توجیهی توليد بتن آماده را که آرشیوی و مربوط به سالهای گذشته میباشد ، صرفا جهت مطالعه از انتهای همین صفحه دریافت نمایید.
بتن یک سنگ مصنوعی است ، که در آن سنگ های طبیعی از سایزهای خوب دانه بندی شده به وسیله یک شبکه سیمانی به هم متصل می شوند و به این طریق استحکام به وجود می آید . بتن های آماده در صنایع ساختمانی و عمرانی مورد استفاده قرار می گیرند.
از آنجایی که بتن های تولید شده در کارگاه با روش های دستی ، از کیفیت چندان مناسبی برخوردار نیستند ، استفاده از بتن آماده در ساخت هر قطعه و یا سازه بتنی ارجحیت دارد .
اصولاً بتن هایی که به صورت کارخانه ای تولید می شوند ، به علت وجود نظارت متمرکز و استفاده از تجهیزات تخصصی ، مطمئن تر و دارای کیفیت بهتری هستند .
به طور کلی موارد مصرف بتن آماده هر جایی است ، که از بتن استفاده می شود :
مانند ساخت سدهای بتنی ، دیوارهای حائل ، پرده آب بند زیر سدهای خاکی و .... ، یکی از کاربردهای بالقوه بتن آماده ، ساخت بناهای شهری ( اعم از مسکونی ، اداری ، تجاری و ... ) است .
با توجه به افزایش نظارت و لزوم رعایت استانداردها در امر ساختمان سازی ، انتظار می رود که در آینده ای نزدیک ، تولید بتن به روش های دستی ( که در بیشتر کارگاه های ساختمانی معمول است ) منسوخ شود و استفاده از بتن آماده جایگزین آن گردد.
ده کشور، یعنی جمهوری خلق چین ( 6/34% ) ، هندوستان ( 7/5 % ) ، ژاپن ( 6/5% ) ، ایالات متحده ( 2/2% ) ، اسپانیا ( 2/%2 ) ، آلمان ( 2/4% ) ، ایتالیا ( 2/5% ) ، ترکیه ( 2/6% ) ، برزیل ( 3/2% ) و کره جنوبی ( 5/4 ( % تقریباً 70% از تولید جهانی سیمان و بتن را مصرف می کنند .
شرایط واردات و صادرات بتن آماده :
به دلیل سنگینی و حجیم بودن و همچنین شرایط خاص حمل و نقل ، صادرات این محصول مقرون به صرفه نمی باشد .
در ضمن از آنجایی در تولید این محصول هیچکدام از کشورهای همسایه ایران نسبت به کشورمان از مزیت نسبی برخوردار نیستند ، لذا وارداتی هم صورت نمی گیرد .
اهمیت استراتژیک بتن آماده :
با توجه به تمایل روز افزون بشر به شهرنشینی به خصوص در کشورهای درحال توسعه و به تبع آن نیاز به ساختمان های با استحکام و عمر بیشتر، نیاز به بتن روز به روز در حال افزایش است.
ایستگاه یا کارگاه تولید بتن ، شامل لوازم و تجهیزات جهت دریافت ، انبار ، جابه جایی و توزین مصالح ، به منظور تهیه بتن طبق فرمول کارگاهی و همچنین تحویل مواد توزین شده به تجهیزات حمل ، قبل یا بعد از مخلوط نمودن مصالح می باشد .
ایستگاه ها از نظر محصول تولیدی به ایستگاه های بتن حجیم ، بتن روسازی ، بتن معمولی ( بتن آماده ) و فرآورده های بتنی طبقه بندی می شوند .
اغلب ایستگاه های مرکزی بتن ، شامل اجزای اصلی زیر می باشند :
دپو و انباره سنگدانه ها ، سیلوی نگهداری سیمان ، سیستم های پیمانه کردن و توزین برای نسبت بندی سیمان و سنگدانه ها ، کنتور اندازه گیری آب ( و یا یخ ) و همچنین وسیله ای برای کنترل لوازم پیمانه کردن .
آرایش قرار گرفتن و اندازه این اجزا بسته به عملکرد کارگاه تعیین می گردد.
انباره سنگدانه ها :
سنگدانه ها اغلب به صورت دپو و سرباز ( و در موارد خاص در زیر پوشش ) در پشت ایستگاه ساخت بتن ذخیره می شوند . در بعضی ایستگاه ها قبل از توزین ، مصالح به کمک لودر یا دراگلاین کوچک ، وارد سیلوی سنگدانه ها می شوند .
حجم سیلوی سنگدانه ها لازم نیست که بزرگتر از مقدار لازم برای یک پیمانه بتن باشد ، مشروط بر آنکه وسیله پر کردن سیلو اجازه ندهد ، تا سنگدانه ای به اتمام برسد و به طور دائم با دپوی سنگدانه ها در ارتباط باشد .
اگر قرار است سیلو جهت آماده سازی سنگدانه ها مانند حرارت دادن ، خنک کردن یا خشک کردن مصالح نیز به کار رود ، اندازه آن به سرعت تولید و شرایط مورد نظر مصالح در زمان رسیدن به مرحله پیمانه کردن بستگی خواهد داشت .
در مناطق سرد سیلوی سنگدانه ها به صورت دربسته بوده و اغلب اندازه آنها به حدی است ، که مواد لازم برای اولین سری کامیون های حمل ، در طول شب گرم شود .
در مواردی که سرعت تولید بتن در روز متغیر است ، حجم سیلو باید قدری بزرگتر انتخاب شود ، تا در حین تولید ، تاخیری برای سیستم پرکننده به وجود نیاید . حجم سیلوی سنگدانه ها غالباً بر مبنای پرمصرف ترین مصالح تعیین می گردد .
سیلوی سیمان ( و مواد پوزولانی ) :
هر نوع سیمان یا ماده پوزولانی ، باید دارای سیلوی جداگانه ای می باشد . حجم سیلوی سیمان تابعی از مصرف روزانه کارگاه و نرخ دریافت سیمان از کارخانه است .
در تعیین حجم سیمان براساس وزن و وزن مخصوص ، باید به ضریب تورم سیمان توجه نمود . در اغلب موارد سیمان توسط تانکرهای مخصوص ، به صورت فله ای که سیمان را به روش هوای فشرده ( پنوماتیکی ) به سیلو منتقل می نمایند ، به کارگاه حمل می گردد .
حجمی که این تانکرها حمل می نمایند ، تابعی از قوانین حداکثر وزن محور است .
هنگام تعیین اندازه سیلوی پوزولان ( خاکستر بادی و میکروسیلیس ) لازم است به وزن مخصوص کمتر پوزولان نسبت به سیمان توجه نمود ، که نیاز به حجم سیلوی بزرگتر دارد .
لازم است مسئول حمل و نقل ، حجم های حمل شده در هر کامیون را کنترل نماید .
اغلب مواد پودری که به صورت پنوماتیکی جابجا می شوند ، دارای هوای محبوس شده هستند ، که مقدار افزایش حجم آن ها با اعمال ضریب تورم جبران می شود .
سیمانی که تازه منتقل شده ، دارای جرم مخصوص 1010 کیلوگرم بر مترمکعب است . این بدان معنا است ، که برای هر مترمکعب سیمان حمل شده ، لازم است 5/1 مترمکعب سیلو آماده گردد .
سیمان به تدریج مقداری از این حجم را از دست می دهد ؛ اما برای حصول اطمینان ، لازم است جهت تعیین اندازه سیلو از ضریب تورم 5/1 استفاده شود .
برای تعیین حجم حداقل سیلو ، ابتدا باید حداکثر سرعت مصرف سیمان را تعیین نمود . سپس از تامین کننده سیمان سوال شود ، زمان دریافت بار پس از سفارش دادن چقدر است .
لازم است سیمان کافی برای پوشش دادن این مدت زمان درسیلو موجود باشد و در آخر حجم را باید در ضریب اطمینان برای پوشش دادن احتمال خرابی کامیون حمل سیمان ، بدی آب و هوا و بدقولی ، ضرب نمود.
مرکز تهیه بتن باید به گونه ای تجهیز شود ، که بتوان سیمان را با یک مقیاس کاملاً جداگانه از سنگدانه ها توزین نمود . سنگدانه های با اندازه های مختلف را می توان در یک قیف با مقیاس واحد ، براساس وزن تجمعی توزین نمود .
مخزن آب و مواد افزودنی :
مخزن آب زمانی دارای اهمیت است ، که لازم باشد آب گرم و یا خنک شود . تعیین ابعاد باید با همکاری تامین کننده تجهیزات گرمایی یا خنک کننده انجام گیرد . زمانی که مواد افزودنی به صورت فله ای توسط تانکر حمل شود ، اندازه انباره توسط سرعت تولید ، مقدار مصرف مواد افزودنی و همچنین سیستم تحویل مواد تعیین می گردد .
پیمانه های توزین :
برای حفظ مشخصات فنی ، سیمان باید به طور جداگانه وزن گردد . در اغلب مشخصات ، توزین توام سیمان و خاکستر بادی ( و یا پوزولان های دیگر مثل میکروسیلیس ) مجاز است ،
اما لازم است ابتدا سیمان وزن گردد . سیمان و پوزولان از سیلوهای مربوطه به کمک دریچه های لرزشی ، پمپ های حلزونی و یا تسمه نقاله وارد قسمت توزین می شوند.
سنگدانه به کمک لودر ، تسمه نقاله و یا دراگلاین های کوچک مستقر بر روی ایستگاه ، وارد قیف و از آنجا وارد قسمت توزین می شوند.
سنگدانه ها را می توان به صورت جداگانه و یا تجمعی توزین نمود ، که روش دوم معمول تر است . در روش جمعی ابتدا دریچه یکی از سنگدانه ها ، مثلاً شن باز شده و به مقدار مشخص شن وارد پیمانه شده و وزن آن توسط عقربه نشان داده می شود .
سپس دریچه ماسه باز شده و وزن آن با وزن شن جمع شده و مجموع وزن آن ها توسط عقربه نشان داده می شود . در روش تجمعی ، سیمان نیز ممکن است ، به همین صورت از طریق دریچه مخصوص خود ، وارد پیمانه توزین گردد . پیمانه های آب باید دقت کافی برای توزین آب را دارا باشند . متداول ترین روش پیمانه کردن آب توسط کنتور آب است .
دقت این نوع توزیع در مصارف صنعتی ، بیشتر است . یخ همیشه به روش وزنی پیمانه می شود . یخ ممکن است در پیمانه به صورت خرد شده وزن شود و یا به صورت بلوک توسط ترازو توزین شده ، سپس خرد و وارد مخلوط کن شود .
انتخاب سیستم یخ به حجم یخ مورد نیاز ، موجود بودن و هزینه یخ تجاری بستگی دارد . با وجودی که مواد افزودنی را می توان به روش وزنی آماده نمود ، اغلب این مواد به روش های حجمی آماده و مصرف می شوند .
ترازو و کنترل ها :
ترازو و وسیله کنترل لوازم پیمانه نمودن را می توان به عنوان اجزای ضروری هر پیمانه توزین دانست. معروف ترین انواع ترازو ها نوع عقربه ای و نوع بارسنج ( لودسل ) می باشد .
ترازوی عقربه ای قرائت مداوم از صفر تا بار کامل را ممکن می سازد . این وسیله ، یک دستگاه مکانیکی است ، که به وسیله اهرم های تیغه ای به پیمانه متصل شده است و می توان یک پتانسیومتر خطی به محور عقربه آن وصل نمود ، تا پیغام وزنی به صورت آنالوگ ، ارسال گردد .
این پدیده نمایش دیجیتالی وزن را در پیمانه ممکن می نماید. هر دو سیستم عقربه ای و بارسنج نتایج یکسانی داشته و هر دو روش میزان دقت مشابهی دارند .
از مزایای ترازوی عقربه ای می توان سهولت قرائت و مکانیکی بودن آن را نام برد . مزایای مربوط به سیستم بارسنج عبارتند از : قرائت با دقت بیشتر ، عدم وجود قطعات متحرک و در نتیجه نیاز به هزینه نگهداری کمتر .