ایمان حبیبی (سفارش طرح توجیهی)
09126277388
امیر حبیبی (سفارش طرح توجیهی)
09127975250
ایمان حبیبی (سفارش ماشین آلات)
09360555304
گل راعی و گل همیشه بهار دو نوع گیاه دارویی می باشند ، که دارای خواص گوناگونی بوده و علاوه بر صنعت داروسازی در صنعت عطرسازی ، صنایع آرایشی ، صنایع بهداشتی و .... دارای کاربرد می باشد .
آشنایی با گل راعی :
گل راعی گیاهی است پایا ، فاقد کرك ، با ساقه ایستاده ، در پایین چوبی ، ارتفاع ساقه های آن بسته به شرایط محیطی 50 تا 100 سانتی متر و قطر آن ها 3 تا 5 میلی متر می باشد .
گل راعی دو نوع ساقه تولید می کند ، یک نوع آن ساقه های گل دهنده هستند که از روی طوقه خارج شده ، رنگ آن ها معمولاً قرمز و در انتها دارای انشعابات فراوان می باشد ، که در اواخر زمستان شروع به رشد کرده و در بهار به گل می روند . به طور کلی گل راعی از نظر شکل برگ به سه دسته ( برگ پهن ، برگ باریک و متوسط ) تقسیم می شود . در واریته های برگ باریک و برگ پهن نسبت طول برگ به عرض آن به ترتیب 2/3 و 2 می باشد .
غلظت مواد مؤثره در برگ واریته های برگ باریک حدود 2 تا 3 برابر بیشتر از واریته های برگ پهن است . جمعیت های برگ پهن دارای تعداد غدة کمتری نسبت به جمعیت های برگ باریک هستند ، که بیانگر همبستگی بین تعداد غدد و میزان هیپریسین می باشد .
گل ها دوجنسی ( نر و ماده ) و گلبرگ ها زرد درخشان و اندازه آن ها 1 تا 3 سانتی متر به صورت مجتمع ( گل آذین پان یکول ) می باشد . هر گل از پنج گلبرگ با تقارن شعاعی با پرچم های بیرون زده تشکیل شده است .
از مراحل تکامل گل ، ظهور نقاط تیره رنگ محتوی شیره قرمز رنگ مایل به قهوه ای بوده که در طول فصل تابستان به تدریج بر روی گلبرگ ها و کاسبرگ ها پدیدار می شود و به غده های ترشحی معروفند . میوه گل راعی کپسولی شکل بوده که طول آن 7 تا 8 میلی متر و قهوه ای رنگ می باشد .
مواد مؤثره گل راعی :
گلها ، برگ ها و سرشاخه های گل راعی حاوی مواد مؤثره می باشد . از جمله این مواد می توان به مشتقات نفتودیانترون ها (Naphthodianthrones ) ، فلاونوئیدها ( Flavonoids) ، فنول ها ، فلاون ها ، بیفلانوئیدها ، کاتیشن ها ، فلوروگلوسینول
( Phloroglucinols ) ، تانن ها ، فنل ها ، اسانس ها ، اسیدها ، کارتنوئیدها ، کولین ، نیکوتین آمید ، پکتین و انواع مختلفی از هیدروکربن های اشباع شده اشاره کرد .
در این میان ، دو ماده مؤثره هایپریسین و هایپرفورین که از مشتقات نفتودیانترون ها بوده و در گل های گیاه بیشتر از سایر بخش های رویشی وجود دارد ، در تهیه داروهای ضد افسردگی کاربرد دارد .
آشنایی با گل همیشه بهار :
گیاه همیشه بهار گیاهی است از خانواده کاسنی ( Asteracea ) ، با نام علمی : ( Calendula officinalis) ، و در زبان های عربی به نام های قوقحان ، اقحوان اصغر ، قرقهان زبید معروف می باشد . همیشه بهار گیاهی بوته ای است و اسامی دیگر آن ، همیشه بهار باغی ، همیشه بهار ، آذرگون ، زبیده و قرمهان می باشد . در فارسی به آن همیشه بهار و به هندی زر گل و به انگلیسی به آن marigold Pot گفته می شود .
هدف از کشت این گیاه ، تولید دارو و مواد مؤثره موجود در گل ها و مخصوصاً در گلبرگ ها می باشد . این گیاه یکساله دارای ساقه ای متشکل از شاخه های زیاد ، که با کرك نرمی پوشیده شده است و ارتفاع آن به 75-45 سانتی متر می رسد ، برگ های ساده ، بیضوی و خمیده و پشت و روی برگ کرکدار است . کاپیتول های آن بزرگ و به قطر 3 تا 5 سانتی متر است .
مواد مؤثره گل همیشه بهار :
گل همیشه بهار حاوی مقادیر کم اسانس روغنی فرار ، ساپونین ، رزین ، ماده ای تلخ ، اسیدهای آلی ، ماده ای به نام کالندولین ، صمغ ، مواد لعابی ، آلبومین و یک ماده رنگی در گلبرگ های خشک و اینولین ( در ریشه ) ، اسید سالیسیلیک ، اسید لوریک ، اسید پالمیتیک و کلسترول می باشد . گل ها حاوی 0.4-0.2 درصد اسانس بوده که اجزاء مهم آن ، شامل منتون ، ایزومنتون ، گاما ترپینن ، آلفامورولن و کاریوفیلن می باشند .
ترکیبات دیگر همیشه بهار شامل گلوکوزیدهای اولئانولیک اسید ، موسیلاژ ، توکوفرول ، کاروتنوئیدها ، تری ترپنوئیدها ، فلاونوئیدهای گلوکوزیدی ، کاروتن ها ، گزانتوفیل ها ، تانن ها ، پلی ساکاریدها و الکل های تری ترپنی از جمله آلفا و بتا آمیرین ، تاراگزاسترول و کالندولادیول هستند .
در گیاه همیشه بهار وجود سالسیلیک اسید ، یک ماده تلخ به نام کالندولین ، اسانس ، چند ساپونین و کاروتن مشخص شده است . شکوفه های تازه کاملاً باز شده آن ، اسانس روغنی فرار دارند که شامل مواد آزولئوژنیک سسکی ترپن می باشد.
در گل های آن یک ماده بی شکل ، عامل تلخ به نام کالندولین ، یک ماده بی طعم شبیه باسورین و کمی اسانس وجود دارد و به علاوه اولانولیک اسید ، یک ماده صمغی ، یک استرول ، کلسترول ، اسیدهای لوریک ، اسید پالمیتیک ، اسید استئاریک ، اسید پنتا دیلیک ، اسید میرسیک ، مواد فارادیول و ارفیدیول دارا می باشد و ریشه آن محتوی ایندولین بوده و ماده فعال گیاه همیشه بهار ، ساپونین است. بسیاری از محصولات دارویی تهیه شده از این گیاه ، توسط عصاره گیری اتانولی گل های تازه و قسمت های هوایی تولید می شود.
کاربرد های گل همیشه بهار عبارتند از :
همیشه بهار به عنوان معرق ، تصفیه کننده خون ، پایین آورنده قند خون و ضد التهاب پوستی مصرف سنتی دارد . تنتور و عصاره گل آن به طور موضعی برای تسریع درمان زخم و کاهش تورم استفاده می شود . مصرف خوراکی تنتور و عصاره آن نیز برای پایین آوردن تب و درمان سرطان مؤثر است .
گلبرگ های خشک گیاه همیشه بهار مانند زعفران ، به عنوان ادویه استفاده می شوند . همچنین گاهی این گیاه را با زعفران مخلوط کرده و به صورت تقلبی به فروش می رسانند . بوی تند گل همیشه بهار ، حشره کش مؤثری است و اغلب به منظور راندن حشرات ، بر روی سبزی ها پاشیده می شود . طبع آن سرد و خشک است .
لوسیون حاصل از گلبرگ های همیشه بهار پوست تاول زده را ترمیم و تقویت می کند .
در صنعت تولید لوازم آرایشی ، در بسیاری از موارد از این گیاه برای نرم کردن پوست و مصارف موضعی استفاده می کنند . از رنگ نارنجی تند این گیاه برای بهبود بخشیدن حالت ظاهری دیگر مواد دارویی استفاده می شود .
همیشه بهار از داروهای بسیار مؤثر در موارد خونروی شدید از بواسیر ( استوارت ) بوده وبرای جلوگیری از خونریزی از لثه مفید است . همیشه بهار قابض است و برای تنگ کردن عروق و سریعاً بندآوردن خون بسیار مؤثر است .
همیشه بهار به صورت کرم برای رفع هر مشکلی که به التهاب ناشی از خشکی پوست مربوط می شود به کار می رود . همیشه بهار دارای اثر خواب آور ، ضد تشنج ، دفع انگل ، رقیق کننده خون ، مقوی اعصاب معده ، کیسه صفرا و نیروی جنسی است .
در صنایع آرایشی ، از گل های این گیاه برای شستشوی موها و خارج کردن هایلایت و در حمام گیاهی به منظور لطافت پوست و نیز به صورت کمپرس برای لکه های پوستی استفاده می گردد . همراه با بابونه و سنفیتون برای ایجاد لطافت و تیمار انواع پوست ها استفاده می گردد . برای استحمام و یا تیمار صورت و محلول های صورت مفید است .
مواد رنگی استخراج شده از گل همیشه بهار در رنگ کردن مواد غذایی و همچنین در رنگ کردن بعضی از انواع چربی ها استفاده می شود.
از اسانس همیشه بهار در عطرسازی و از رنگ زرد آن ( کاروتنوئیدها ) در صنایع آرایشی به عنوان رنگ کننده ، استفاده صنعتی به عمل می آید.
از روغن همیشه بهار محصولات زیادی تولید می شود که در نقاشی و تولید روغن تانگ به کار می رود.
فرایند کشت گل همیشه بهار :
کاشت و تکثیر همیشه بهار به وسیله بذر صورت می گیرد . گیاهان را در زمان مناسب به صورت ردیفی در زمین اصلی کشت می کنند . به منظور تسریع و هماهنگی در رویش بذر ، آبیاری زمین پس از کاشت ضرورت دارد . با آن همه فراوانی و پراکندگی که این گیاه در بعضی نواحی دارد ، به پرورش آن غالباً به عنوان گیاه زینتی توجه می شود .
تکثیر همیشه بهار در زمینه ای قابل نفوذ و نسبتاً مرطوب که کود کافی ، به ویژه کودهای نیتروژنی و فسفردار داشته باشند ، به وسیله کاشتن میوه ( دانه ) صورت می گیرد.
برای تکثیر گیاه ابتدا دانه ها را در گلخانه که گرمای مناسبی داشته باشد ، می کارند . سپس گیاه جوان حاصل را در امتداد خطوطی با فاصله 80 سانتی متر به نحوی نشاء می کنند ، که هر گیاه از دیگری حداقل 45-40 سانتی متر فاصله داشته باشد . با استفاده از روش گلخانه ، قبل از فروردین تا اوایل اردیبهشت ، می توان گیاه جوان حاصل را به زمین اصلی انتقال داد .
بنابراین با این عمل حدود یک ماه ، زمان بهره برداری جلو می افتد ؛ یعنی در واقع کاپیتول های گیاه زودتر از موعد معین به بازار عرضه می گردند . بدون استفاده از گلخانه نیز می توان عمل تکثیر را انجام داد . به این نحو که دانه ها را در شیارهایی به عمق 3 سانتی متر کاشته و رعایت کرد ، که در هر 40 سانت ی متر فاصله ، 3-2 دانه کاشته شود.
روی دانه ها را نیز باید به علت مجاور بودن با هوا که اغلب ممکن است ، سرد و نامساعد باشد از یک قشر نازك خاك مناسب پوشانید. با این روش پس از اینکه دانه ها به گیاهان جوان تبدیل گردیدند ، فواصل آن ها را به میزان مناسب رسانده و بوته های اضافی را خارج یا به محل دیگر که قبلاً آماده شده است انتقال می دهند .
پس از برداشت محصول آن ها را یا به طور طبیعی در سایه و یا در اتاق های مخصوص که هوای گرم جریان داشته باشد ، یا در خشک کن با حرارت 40-35 درجه سانتی گراد خشک می نمایند و پس از خشک شدن ، آن ها را در بسته های کنفی 30-20 کیلوگرمی بسته بندی و به بازار عرضه می نمایند .
همیشه بهار به سرعت رشد کرده ، گل ها اغلب از اواخر بهار ( اوایل خرداد ) باز و قابل برداشت می شوند . پس از چیدن گل ها همواره گل های جدیدی به وجود می آیند ، به طوری که برداشت گل ها را می توان تا قبل از بروز سرما همچنان ادامه داد .
برای تسریع در کار ، باید گل ها همراه با کاسبرگ برداشت شوند ، آنگاه گل ها را از کاسبرگ ها جدا کرد . البته می توان گل ها و کاسبرگ ها را باهم خشک کرد . برای اینکه گلبرگ ها رنگ خود را از دست ندهند و کیفیت مطلوبی داشته باشند ، گل ها را باید به سرعت خشک کرد .
اگر مقدار گل ها کم باشد ، می توان آن ها را در سایه و در سطح زمین با ضخامت کم پخش نمود ، ولی چنانچه مقدار آن ها زیاد باشد ، باید از خشک کن های الکتریکی با دمای 40-35 درجه سانتی گراد استفاده کرد . از آنجا که گل های خشک شده به شدت جاذب رطوبت اند ، باید بلافاصله پس از خشک شدن در کیسه های مناسب بسته بندی شوند . مقدار محصول گل خشک شده همراه با کاسبرگ ،2-1 تن در هکتار و بدون کاسبرگ 400-350 کیلوگرم در هکتار خواهد بود .
نسبت گل تازه ( همراه با کاسبرگ ) به گل خشک ، 5 به 1 و نسبت گل تازه ( بدون کاسبرگ ) به گل خشک ، 6 به 1 است . کل گل ها یا گلبرگ ها را با قرار دادن روی کاغذ و به دور از نور مستقیم بدون حرارت بسیار زیاد یا با جریان هوا خشک می کنند و در این هنگام نباید روی یکدیگر قرار گیرند . درصورتی که رنگ گلبرگ ها در هنگام خشک کردن برود ، به این معناست که به طور مناسبی خشک نشده اند .
فرایند کشت گل راعی :
گل راعی به راحتی توسط بذر تکثیر شده و زمان مورد نیاز برای جوانه زنی بذر آن بین 7 تا 28 روز متغیر است و حدود 50 درصد بذرها یک هفته پس از کاشت جوانه می زنند . تحقیقات نشان داده است که بذر گل راعی دارای خواب فیزیولوژیک بوده و پس از رسیدن ، بذرها به یک دوره 4 تا 6 ماهه نیاز دارند ، تا برای جوانه زنی آماده شوند .
در یک مطالعه آمده است ، بذرهای رسیده پس از 12 ماه به حداکثر جوانه زنی خود می رسند . همچنین ، اعمال تنش دمایی 2 تا 10 درجه سانتیگراد بر روی بذر ، به مدت 3 روز قبل از کاشت ( Stratification) ، جوانه زنی بذر را تسریع می کند .
از دیگر عواملی که درصد جوانه زنی بذر هوفاریقون را افزایش می دهد ، شستشوی بذر می باشد . مطالعات نشان می دهد که شستشوی بذر با آب جاری به مدت 3 روز ، باعث حذف مواد بازدارنده شده و شانس جوانه زنی را بذرها را از 34 درصد به 69 درصد افزایش می دهد .
نور نیز بر جوانه زنی بذر تازه تأثیرگذار بوده و درصد جوانه زنی بذرهای تازه را بهبود می بخشد ؛ ولی بر بذر کهنه تأثیر زیادی ندارد . درجه حرارت نیز بر جوانه زنی بذر کهنه تأثیری نداشته ؛ ولی درجه حرارت حدود 15 درجه سانتیگراد درصد جوانه زنی بذرهای تازه را افزایش می دهد.
معمولاً به دلیل ریز بودن بذر هوفاریقون و نیز صرفه جویی در مصرف بذر ، بهتر است به جای کاشت مستقیم بذر ، نشای آن را به زمین اصلی منتقل نمود .
در این حالت ، ابتدا در بهمن ماه ، بذر گیاه را در محیط گلخانه درون سینی نشاء می کاریم.
بستر کاشت نشاها متشکل از یک قسمت کود دامی ، یک قسمت ماسه نرم و یک قسمت خاك رس می باشد. سپس درون هر یک از چاله های ظرف نشاء یک عدد بذر قرار گرفته و روی بذر را با مخلوطی از ماسه و کود دامی الک شده حدود نیم سانتی متر میپوشانیم همچنین می توانیم بستر کاشت نشاها را با استفاده از خاك شنی- لومی نرم و اضافه کردن 3/1 گرم کود نیتروژنه به ازای هر نشاء آماده کرده و روی بذر را با نیم سانتیمتر خاك نرم پوشاند . عملیات آبیاری هر روزه به آرامی باید انجام شود تا بذرها سبز شوند .
پس از سبز شدن ، آبیاری نشاها باید طوری تنظیم شود ، که رطوبت خاك در حد متوسط باشد . یادآور می گردد رطوبت زیاد باعث رشد قارچ و هجوم بیماری می گردد . پس از 3 ماه که ارتفاع نشاها به 7 تا 10 سانتیمتر رسید آن ها را به زمین اصلی منتقل می کنیم .
آماده کردن بستر کاشت ، قبل از انتقال نشاء :
گل راعی در اغلب موارد خاك لومی- شنی نرم را ترجیح می دهد. قبل از اینکه نشاها به زمین اصلی انتقال داده شوند لازم است عملیات خاك ورزی مناسب روی زمین انجام پذیرد .
چنانچه بخواهیم برای تقویت حاصل خیزی خاك از کود دامی استفاده نماییم ، باید ابتدا قبل از شخم مقدار 40 تا 50 تن ( برای مدت 4 سال ) در هکتار کود دامی را به طور یکسان بر روی زمین پخش کرده و سپس با یک شخم نیمه عمیق ( 15 سانتی متر ) کود را به زیر خاك برده تا توسط میکروب های خاك تجزیه شده و از هدر رفت ازت خاك جلوگیری به عمل آید . عملیات شخم می تواند در پاییز و یا اوایل فصل زمستان انجام پذیرد .
سپس برای از بین بردن کلوخه ها لازم است زمین دیسک خورده و پس از جمع آوری علف های هرز ، عملیات تسطیح زمین صورت پذیرد .
برای انتقال نشاهای گل راعی به زمین لازم است ، زمین به شکل جوی و پشته آماده شود ، که معمولاً این کار توسط ادوات کشاورزی انجام می گیرد . یادآوری می گردد به دلیل کمبود و گران بودن کود دامی ، می توان جهت افزایش حاصلخیزی خاك از کودهای شیمیایی کمک گرفت .
برای نیل به این هدف ، ابتدا باید تا عمق 50 سانتی متر ( عمق متوسط نفوذ ریشه ) نمونه گیری از خاك به عمل آورد و پس از تجزیه شیمیایی نمونه ها نسبت به افزودن مقدار مناسب کود شیمیایی اقدام کرد .
به طور کلی تحقیقات نشان داده است کاربرد 60 کیلو گرم کود نیتروژنه ، 120 کیلوگرم کود پتاس و 80 کیلوگرم اکسید فسفر در هکتار می تواند باعث افزایش محصول ، به ترتیب 1/4 و 5/9 تن در هکتار در سال اول و دوم بعد از کاشت گردد .
زمان کاشت :
برخی محققین ، بهترین زمان کاشت مستقیم بذر را اوایل پاییز و برخی دیگر ، اوایل بهار ذکر کرده اند ؛ ولی همان طور که قبلاً ذکر گردید ، جهت افزایش موفقیت کاشت گل راعی ، بهترین روش ، تهیه نشاء و سپس انتقال آن به زمین اصلی می باشد . جهت تهیه نشاء ، بذر را در نیمه دوم بهمن ماه در گلخانه درون سینی کاشت کشت نموده و پس گذشت حدود 80 روز از پرورش نشاها ، آن ها را در اواخر اردیبهشت ماه به زمین اصلی منتقل می کنند .
بستر زیست گل راعی ، در اغلب موارد خاك لومی- شنی نرم می باشد و معمولاً در کاشت مستقیم ، پس از افشاندن بذر ، بذرها را با یک لایه خاك پیت نرم ، به ضخامت 5 میلی متر می پوشانند . در تحقیقات مختلف ، عمق مناسب کاشت بذر گل راعی را 5/0 سانتی متر گزارش شده است.
در کاشت نشایی ، نشاها بر روی پشته ها کشت می گردند و فاصله ردیف های کاشت ،50 سانتی متر و و فاصله نشاها از یکدیگر 25 سانتی متر در نظر گرفته می شود. مطالعات نشان داده است چنانچه فواصل کاشت نشاء (50× 25 ) سانتی متر ، انتخاب شود ، میزان عملکرد اندام مورد استفاده هفت برابر بیشتر از فاصله کاشت ( 50× 50) سانتی متر می باشد .
آبیاری :
پس از انتقال نشاها به زمین اصلی ، آبیاری باید طوری تنظیم گردد ، که رطوبت خاك در حد متوسط باشد . در روزهای گرم تابستان باید هر روز یا هر 2 روز یکبار زمین را آبیاری کرد.
گل راعی در سال اول فقط رشد رویشی دارد ؛ ولی در سال دوم تا پنجم ، گیاه به گل می رود و می توان آن را برداشت کرد . برداشت این گیاه به صورت قطع پیکر رویشی و سرشاخه های گلدار گیاه از 10 سانتی متری سطح خاك انجام می شود .
متابولیت های ثانویه در گیاه به طور غیریکنواخت یافت می شوند ، که عمدتاً در گل ها تجمع داشته و برای بهبود کیفیت اندام خشک گیاه هوفاریقون ، بایستی مراحل نمو گل را در برداشت مورد توجه قرار داد . سرشاخه های گل راعی را باید در زمان گل دهی از گیاه چید . در این هنگام طعم آن تلخ ، کمی قابض و به طور ملایم شور است .
اگر در بین انگشتان فشرده و له شود ، بوی معطر و رزینی ازآن استشمام می شود . برای منظورهای درمانی گل را باید زمانی از گیاه جداکرد ، که در حال طراوت یعنی قبل از پلاسیده شدن باشند . در همین خصوص مطالعات متعددی در زمینه تعیین مناسبترین زمان برداشت انجام شده که به برخی از آنها اشاره میگردد :
تحقیقات نشان می دهد که : زمانی که 10 تا 20 درصد گل ها باز شده اند و بقیه در مرحله غنچه هستند ، زمان مناسب برداشت فرا رسیده است . البته بیشترین عملکرد ( تر و خشک ) و بیشترین میزان هیپریسین در مرحله ریزش گلبرگ ها به دست آمده است .
در آزمایشی دیگر برداشت محصول ، زمانی توصیه شده است ، که گل آذین حداقل دارای 4 گل شکوفا باشد . در تحقیق دیگری ، بیشترین میزان هیپریسین در جوانه باز نشده گل مشاهده شد . همجنین بررسی ها در خصوص تعیین زمان برداشت نشان داد که بهترین زمان برداشت ، موقعی است که 50 درصد بوته ها به گل رفته باشند .
همچنین کمترین میزان هیپریسین در بر گ ها و ساقه ها طی زمستان ذکر شده است . در تحقیقی دیگر مشخص شد که با شروع بهار و فصل جدید رشد و ظهور گل آذین ، غلظت هیپریسین سریعاً افزایش می یابد و در اوایل تابستان یعنی زمانی که گل دهی تقریباً به پایان رسیده و کپسول ها در حال تشکیل شدن هستند به حداکثر میزان می رسد .
سپس میزان هیپریسین همچنان که گل ها و کپسول ها طی تابستان می رسند کاهش می یابد . همچنین بیشترین میزان ، روتین ، هیپروزید و ایزوکوئرستین طی مراحل رشد رویشی و غنچه دهی حاصل می شود ؛ در حالی که بیشترین میزان کوئرستین و هیپریسین طی مرحله گلدهی به دست آمد .
در تحقیقی مشخص شد که برداشت سرشاخه هوفاریقون برای حصول میزان مناسب هیپریسین و پسودوهیپریسین زمانی است که گیاهان ، مرحله گرده افشانی را گذرانیده و گل آذین ها به طور عمده دارای گل های باز هستند . جمع آوری محصول در مرحله غنچه ، موجب افزایش مرغوبیت می شود ، زیرا غلظت هیپریسین و پسودوهیپریسین در بافت برگ ، که بخش عمده بیوماس گیاه است 24 درصد افزایش می یابد .
ملاحظات پس از برداشت
عملیات خشک کردن در سایه انجام می گیرد و چنانچه عملیات خشک کردن در آفتاب انجام شود . بیش از 80 درصد هیپریسین موجود در بافت و گل ، طی پروسه خشک کردن گیاه از بین می رود .
تحقیقات نشان داده که بیشترین میزان هیپریسین و پسودوهیپریسین در طی خشک کردن توسط ماکروویو به دست می آید . در تحقیقی ، محصول گل راعی را 3 تا 5 روز در دمای 35 درجه سانتیگراد تا رسیدن به وزن ثابت خشک نمودند . سپس نمونه های خشک شده را در کیسه های مات در دمای اتاق نگهداری نمودند .
جهت دانلود طرح توجیهی تیپ احداث مزرعه کشت و پرورش گل همیشه بهار و همچنین دانلود طرح توجیهی تیپ احداث مزرعه کشت و پرورش گل راعی ، روی نام طرح کلیک نمایید . لازم به ذکر میباشد در صورت موجود نبودن آپدیت 98 ، نسخه های قدیمیتر این طرح ، در همان لینک قرار داده میشود . ولی به محض تهیه کردن آپدیت 98 و یا جدیدتر این طرح ، ورژن جدیدتر نیز در همان صفحه قرار داده خواهد شد . درصورتی که ورژن طرح مربوط به سال 97 یا 98 و یا جدیدتر از آن باشد ، سال نگارش طرح روی متن لینک دانلود قید میگردد . در صورتی که روی لینک دانلود طرح ، سال تدوین طرح توجیهی قید نشده بود ... مشخصا آن طرح مربوط به سال های قبل از سال 97 میباشد .
کانال یوتیوب ما را سابسکرایب کنید . در این کانال ما سعی داریم تا در حد امکان ، کاملترین فیلم های آموزشی کشاورزی و دامپروری و فرایند های کسب و کار ، و خبرهای مهم مربوطه را برای شما کاربر گرامی جمع آوری کنیم. با سابسکرایب کانال ما در یوتیوب و همینطور در آپارات ، جدیدترین فیلمهای آموزشی کسب و کار ، در معرض تماشای شما قرار خواهد گرفت.
ایده های زیر نیز میتواند برای شما جذاب باشند . جهت آشنایی با طرح توجیهی این پروژه های تجهیزاتی نو و بکر روی نام آنها کلیک نمایید
:: دانلود طرح توجیهی تیپ احداث مزرعه کشت و پرورش گیاه بادرنجبویه
:: دانلود طرح توجیهی تیپ احداث مزرعه کاشت و پرورش گیاهان گوشتخوار
:: این مطالب هم ممکن است برای شما جذاب باشند :
:: نگارش طرح توجیهی بانکی با کامفار
:: دانلود هزاران طرح توجیهی تیپ صنعتی و معدنی
:: دانلود طرح های توجیهی سال 96 و 97 و 98